Sunday, November 12, 2006

Fandamily Celebrations





Mens geniet die kuiertjies onder die skaduwee van die bome veels te min....wens jy was hier, Willem!

My nuwe nessie in Bethlehem

Monday, November 06, 2006

Sunday, November 05, 2006

Thursday, November 02, 2006

I feel like this bear...

I need a beary special hugg;) My computer has become my umbilical cord!

You make me want to be brave...

To whom this may concern...and he knows who he is...


Brave Lyrics- Nicole Nordeman


The gate is wide The road is paved in moderation

The crowd is kind and quick to pull you in

Welcome to the middle ground You're safe and sound and

Until now it's where I've been

'Cause it's been fear that ties me down to everything

But it's been love, Your love, that cuts the strings

So long status quo I think I just let go

You make me want to be brave

The way it always was Is no longer good enough

You make me want to be brave

Brave, brave

I am small And I speak when I'm spoken to

But I am willing to risk it all I say Your name

Just Your name and I'm ready to jump

Even ready to fall...

Why did I take this vow of compromise?

Why did I try to keep it all inside?

So long status quo

I think I just let go

You make me want to be brave

The way it always was Is no longer good enough

You make me want to be brave

Brave, brave

I've never known a fire that didn't begin with a flame

Every storm will start with just a drop of rain

But if you believe in me That changes everything

So long, I'm gone

So long status quo I think I just let go

You make me want to be brave

I wanna be brave

The way it always was Is no longer good enough

You make me want to be brave

Brave, brave

Wednesday, November 01, 2006

Update van my kant af...

Willem en Paul het gister heel moeg in Amsterdam, veilig geland. Ek was te dankbaar om sy stem te hoor, maar het geweet dat hy wel die bed en kussing by sy sus sou seer maak net daarna. Dus kan almal wat met hom wil kontak hou gerus sy blogspot dop hou, hy sal seker binne die volgende week wel post. Hy het heelwat foto's wat sal op en ek is seker sodra hy tyd het, sal die stories ook volg.

Ja Ed, dit gaan baie goed tussen ons;) TYd dat osn mekaar ontmoed, dat jy darem kan sien ek gaan nie net jou vriend se hart breek nie. Maar hey, ek sien jy was die donder in vir iemand wat gecomment het-ek belowe ek se niks nie;)
Marius, dammit, ek sweer ek het nog nooit so vinnig weg gekyk nie-maar baie baie geluk met die rammetjie wat op pad is! Ons is baie opgewonde saam met julle! Hoop vroulief se tandewales is uitgesort en dat sy nou al baie beter voel.

Dankie vir wat jule vir Willem beteken! Hy waardeer julle vriendskappe almal baie!

En van my kant af, ja, ek mis die man in my lewe baie bitter baie! Dinge aan die kant van die aardbol is maar net so dol as in Nederland. My ma'le emigreer wel nog binne hierdie jaar, waarskynlik na Holland of Belgie, ons huis is in die mark en word weer Sondag geskou-hopelik verkoop ook soos wat daar al mense kom kyk het-sweer ek het geen privaatheid meer nie, my boetie gaan goed aan in sy nuwe woonstelletjie en dank Vader hy kom die estrogeen-overloaded huis darem af en toe opcheer, ons het minder as 10 dae van eksamens oor, en soos ek vir ons bediende verduidelik: dan kort ons nog net die klere en pampiere, dan ons es die dokters, ne? Die Here is goed vir my, vir ons! Ek is baie gelukkig en dankbaar!

Liefde en groete aan almal wat lees....en kyk uit vir Paul en Willem se stories. Dit gaan baie opwindend wees!

Sunday, October 29, 2006

Saturday, October 28, 2006

Afskeid neem is verdombd nie lekker nie...

Mag julle die ongelooflikste tyd he in Holland en mag dit alles die waardevolste herinneringe en lesse en leer-myself-beter-ken tye wees! Ek en Roelien gaan julle onsaglik baie mis!

Saturday, October 07, 2006

Thursday, October 05, 2006

Spesiaal vir Lientjie...


Women are like apples on trees. The best ones are at the top of the tree. Most men don't want to reach for the good ones because they are afraid of falling and getting hurt.
Instead, they just take the rotten apples from the ground that aren't as good, but easy.......
The apples at the top think something is wrong with them, when in reality, they're amazing. They just have to wait for the right man to come along, the one who's brave enough to climb all the way to the top of the tree.

Love Song


Third Day \ Love Song

I've heard it said that a man would climb a mountain

Just to be with the one he loves
How many times has he broken that promise
It has never been done.
I've never climbed the highest mountain
But I walked the hill of calvary

Chorus:Just to be with you,

I'd do anything
There's no price I would not pay
Just to be with you, I'd give anything
I would give my life away.

I've heard it said that a man would swim the ocean

Just to be with the one he loves
How may times has he broken that promise
It can never be done
I've never swam the deepest ocean
But I walked upon the raging sea

Repeat chorus

(Bridge)I know that you don't understand

the fullness of My love
How I died upon the cross for your sins
And I know that you don't realize
how much that I gave you
But I promise, I would do it all again.
Just to be with you, I've done everything

There's no price I did not pay
Just to be with you, I gave everything
Yes, I gave my life away.

You are my sunshine...



You are My Sunshine, My only Sunshine" (Be prepared to
get watery eyes!)

Like any good mother, when Karen found out that
another baby was on the way, she did what she could to
help her 3-year-old son, Michael, prepare for a new
sibling. They found out that the new baby was going be
a girl, and day after day, night after night, Michael
sang to his sister in mommy's tummy. He was building a
bond of love with his little sister before he even met
her. The pregnancy progressed normally for Karen, an
active member of the Panther Creek United Methodist
Church in Morristown, Tennessee.

In time, the labor pains came. Soon it was every
five minutes, every three, every minute. But serious
complications arose during delivery and Karen found herself in hours of
labor. Would a C-section be required? Finally, after a long struggle,
Michael's little sister was born. But she was in very serious
condition.
With a siren howling in the night, the ambulance rushed the infant
to the neonatal intensive care unit at St. Mary's Hospital,
Knoxville, Tennessee. The days inched by. The little
girl got
worse. The pediatrician had to tell the parents there
is very little hope. Be prepared for the worst. Karen
and her husband contacted a local cemetery about a
burial plot.

They had fixed up a special room in their house
for their new baby but now they found themselves
having to plan for a funeral. Michael, however, kept
begging his parents to let him see his sister. I want
to sing to her, he kept saying. Week two in intensive
care looked as if a funeral would come before the week
was over.

Michael kept nagging about singing to his sister,
but kids are never allowed in Intensive Care. Karen
decided to take Michael whether they liked it or not.
If he didn't see his sister right then, he may never
see her alive. She dressed him in an oversized scrub
suit and marched him into ICU. I looked like a walking
laundry basket.

The head nurse recognized him as a child and
bellowed, "Get that kid out of here now. No children
are allowed." The mother rose up strong in Karen, and
the usually mild-mannered lady glared steel-eyed right
into the head nurse's face, her lips a firm line. "He
is not leaving until he sings to his sister" she
stated. Then Karen towed Michael to his sister's
bedside.

He gazed at the tiny infant losing the battle to
live. After a moment, he began to sing In the
pure-hearted voice of a 3-year-old, Michael sang: "You
are my sunshine, my only sun shine, you make me happy
when skies are gray." Instantly the baby girl seemed
to respond. The pulse rate began to calm down and
become steady. "Keep on singing, Michael," encouraged
Karen with tears in her eyes. "You never know, dear,
how much I love you, please don't take my sunshine
away." As Michael sang to his sister, the baby's
ragged, strained breathing became as smooth as a
kitten's purr. "Keep on singing, sweetheart." "The
other night, dear, as I lay sleeping, I dreamed I held
you in my arms". Michael's little sister began to
relax as rest, healing rest, seemed to sweep over her.
"Keep on singing, Michael." Tears had now conquered
the face of the bossy head nurse. Karen glowed. "You
are my sunshine , my only sunshine. Please don't take
my sunshine away..."

The next day...the very next day...the little girl was
well enough to go home. Woman's Day Magazine called it
The Miracle of a Brother's Song. The medical staff
just called it a miracle. Karen called it a miracle of
God's love.

Tuesday, October 03, 2006

SADA Function

Before...

Ami, Aninke, Roelien en Stefan.

En so nog 'n lekker ou party



So, laas Vrydagaand en middag was dit weereens sulke tyd vir jol-lytigheid! Ons het heerlike pasta by Roelatjie geeet, heerlik gekuier en rooiwyn gedrink, maar aangesien ons minnerig die vorige aand geslaap met met die Odontologie-toets wat ons senuwees tot nuwe lengtes gestrek en torture het, het ons nogal vroegerig uitgepass...kombinasie van moeg, heerlike rooiwyn, maar nie slegte geselskap nie! Vir die van julle wat ons nie persoonlik ken nie...maar ons twakkies lees...soos ons maar julle sinne;)- ons het slegs 3 dae oor om op ons eie pasiente te werk. Dis nou die vroumense op die fotos. Willem en Paul gaan Holland toe soos ek laas jaar gelukkig was om te gaan en hulle is tans nog net so kort-koppie agter ons met die graad klaar maak;)

Van Vrydag block ons (ons girltjies) vir ons maand se finale eksamens. Ons maak 6 November klaar...en in die tussentyd terwyl ons probeer om ons Tandheelkunde graad mooi klaar te maak...is daar ander prioriteite...soos die liefde ens...en dis soms baie moeilik om alle balletjies in die lug te hou! Lees gerus Lientjie se blog...sy stel dit so mooi;) Buiten dit het ek gister gehoor...dat ons 4 wat ek op een foto het hieronder, almal gekeur is om saam Betlehem toe te gaan vir gemeenskapsdiens in 2007. Dit gaan soveel......... fun wees! Ek sien verskriklik baie uit! Enigste ding is, ek sal aandele in tolhekke en paaie van Pretoria en Betlehem moet kry, want die liefde kom op die snaakse en moeilikste tye;)

P.S- die foto's is ter danke aan Willempie wat altyd onverwags neem en so heerlik met sy nuwe kamera speel! Hy't my bederf gehad met 'n verskriklike oulike boek wat ek geniet het terwyl hy en Roela wyn oop gemaak het in die kombuis.Roela-"never look at Beauty Magazines- They only make you feel ugly!"


Wednesday, September 27, 2006

Bietjie comic relief

Party keer voel ek soos die ou Hippo...hulle praat nog verby my, maar alles klink vreeslik intellegent!

Saturday, September 23, 2006

Nog enetjie...


Dis ons 4 maatjies wat saam Betlehem toe wil gaan in 2007 vir Community Service.

Afskeid Foto's



Friday, September 22, 2006

Bittersweet afskeid...

Om te probeer beskryf hoe dit voel om uiteindelik daar te staan en te smile vir die kamera, gaan vir my ‘n uitdaging wees. Dis ‘n mengelmoes van bittersweet opgewondenheid, vreugde, verligtheid, dankbaarheid, en hartseer oor die afskeid so naby is, dat die tyd so gou gevlieg het, dat daar ‘n einde aan alles kom, dat mens vir vriende en nuwe tandheelkunde familie moet koebaai se.

Ek het daar gestaan en besef hoe naby ek is dat my drome waar word. Om ‘n grootmensbaadjie aan te trek en nogal soos ‘n grootmens te voel, om soos ‘n amper tandarts op te tree, om die respek van mede kollegas en die proffessore wat ons opgelei het te sien…en om in die, naby aan my hart se oe te kyk en trots te sien. Dis onbeskryflik! Om te weet dat al die harde werk van jare nie onbeloond gaan nie, dat ek uiteindelik soos al my voorgangers en rolmodelle ook op ‘n foto vir ewig in die” hall of fame” sal wees en dat die einde so bitterlik amper in sig is.

Tog le die komende laaste toetse en eksamens voor. Maar ek is onbeskryflik, en seker onstellend vir sekeres en gerusstellend vir myself, kalm. Kalm want ek weet ek het my kant gebring en dat ek net so kan aanhou. Ek is rustig en gerus in die wete dat die Here wat my al eindelose kere uit verknorsings, penarries,krisisse en stresvolle tye gehelp het, weereens nie Sy kind in die steek sal laat nie! Ek is dankbaar "beyond comprehension" hoe Hy my die liefde vir mense en tandheelkunde kon gee en dit ontwikkel het! Dat Hy my gevorm het tot die mens wat ek geword het. My grootste begeerte is nogsteeds om ‘n vrou en tandarts so na God se hart en ideale plan vir my lewe te wees en te word. En ek het beleef hoe die Here werklik lewe in oorvloed gee, soos Hy in John10:10 belowe! Ek gee Hom AL die eer vir hierdie ongelooflike tye in my lewe en al die baie wonderwerke en ervarings! In Hom was ek tot alles in staat !

Om afskeid te neem is niks lekker nie, vir niemand nie, maar mens dra herinneringe saam met ‘n mens, en dis wat mens se hart troos. Ek kan baie skryf oor al die baie lekker en snaakse tye wat ek beleef het in die Tand en Mond Hospitaal, maar dit sal ek nie nou noem nie. Hierdie sentimentele mens sal maar baie foto’s neem en vir haarself aanhou dagboek skryf, en eendag, oor ‘n lekker glasie rooiwyn nostalgies praat en onthou, met ‘n glimlag op haar gesig en ‘n hart wat oorloop van geluk en liefde vir die beroep en mense van my tandheelkundefamilie!

Thursday, September 21, 2006

Een aand op 'n lekker ou party...

Jammer vir die swak beligting...maar maak hulle gerus op 'n ligter agtergrond oop want my background van die blogg laat dit NAG lyk. Dit was 'n aand to remember!
Na die ysskaats en ek lyk klaar so bleek en moeg. Maar heckle-die-peck, ek het die entertainment van 'n leeftyd nou as memories! Paul, my ou, die moves...oe-oe-oe! Willem, I had my piece, thank you en Roela, jy's 'n maatjie duisend, moerse fun en brilliantly witty!


Julle sal nie glo nie, maar hier is die evidence nou! En ons is almal bushy tailed, but slightly less bright-eyed vanoggend. Almal werkende op minors gelukkig, want dit sou net gevaar
lik gewees het as die mannetjies wel herstellende werk moes doen, ek 'n ortodontiese apparaat moes plaas en Roelien, wel as sy die oomie met die baie ekstraksie issue moes help. In elk geval is dit verskriklik funny! En ja, ek en Roela gaan wel nog shop vanmiddag...maar ons sal sien wie se stamina die langste hou!

Wednesday, September 06, 2006

Tooth Fairy en dinge


Ek het vroeer as beplan klaar gekry met my laaste afdruk vir die jaar. Toe kom probeer ek my gedagtes aflei deur nie aan hartseer nuus of oor ander dingetjies wat my kop laat maal te dink nie. Laas toe ek 'n mooi fototjie van 'n tooth fairy gesoek het, het ek net by snaakse goed uitgekom, maar die keer het ek geluk. Ek wens ek kon die prentjie net bietjie soos 'n rooikop met kort hare ens laat lyk, dan was ek dalk rerig die fairy wat Willem my noem;) Ek dink any way die foto is sweet.

Verder is daar maar net 22 dae van pasientdae oor vir ons en dis exciting en nerve wrecking terselfde tyd. Ek kan nie meer wag om te hoor waar osn volgende jaar heen gestuur word nie! Ek sal baie kom kuier in Pretoria en hoop ek sal af en toe darem ook kuiergaste vir die naweek kry. Ek sal haat om my nuutgevonde vriend te verloor of min te sien! In Januarie weet ek sal ek nie hom sien nie, omdat ek weet hy gaan doen wat ek kan bevoorregd was om te doen! Hopelik kan ons binnekort reel dat hy my foto's kan sien ens.

My ma gaan my pa oor so 'n week join om huis te soek naby Brussels. Ek raak ook nou daaroor opgewonde.

Maar vandag is nie 'n goeie skryfdag nie. Ek't 'n drukkie nodig.
Snaaks hoe mens wel kan besluit om die beste van die dag te maak, maar daar is wel dinge wat mens nog hartseer maak en omkrap. Jammer dat mens net deur pyn leer en wyser word;)

Baie liefdetjies
Hoop om gou iets terug te hoor... Anny

Saturday, September 02, 2006

Nijmegen voorsmakie-watch the space...


Een van die mooi dae gaan jy hierdie binnekant van Nijmegen sien, die stad centraal...en ek wens ek kon in HEMA en al die shops en straatjies saam met jou loop. Dis sommer 'n lekker voorsmakie vir wat kom. Gedink ek moet jou lus maak vir die ander foto's sien voor jy gaan. Jy gaan 'n absolute jol he! 'n Fees!

Lekker kuier!

ekke
Don't let your worries get the best of you; remember, Moses startedout as a basket case

Many folks want to serve God, but only as advisors

It is easier to preach ten sermons than it is to live one.

The good Lord didn't create anythingwithout a purpose, but mosquitoes come close.

When you get to your wit's end, you'll find God lives there.

People are funny; they want the front of the bus, the middle of the road, and the back of the church

Opportunity may knock once, but temptationbangs on your front door forever.

Quit griping about your church; if it was perfect, you couldn't belong

Some minds are like concrete thoroughly mixed up and permanently set.

Peace starts with a smile.

We were called to be witnesses, not lawyers or judges.*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*Be ye fishers of men. You catch them - He'll clean them.

Coincidence is when God chooses to remain anonymous

Don't put a question mark where God put a period.*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*

Forbidden fruits create many jams.

God doesn't call the qualified, He qualifies the called

God loves everyone, but probably prefers"fruits of the spirit" over "religious nuts!

God promises a safe landing, not a calm passage.

He who angers you, controls you

If God is your Co-pilot - swap seats!

Prayer: Don't give God instructions -- just report for duty

The task ahead of us is never as great as the Power behind us

The Will of God never takes you towhere the Grace of God will not protect you

We don't change the message, the message changes us

You can tell how big a person is by what it takes to..........discourage him

Die nuutste Family Photo


En nou is ek klaar gespeel vir eers. Hoop die prentjie se 'n duisend woorde. Ons lyk almal bietjie anderste vanaf Junie, maar as my boetie smile en my ma se hare weer anderste is, is dit maar wat algemeen verander. My ouers gaan in die volgende 2 weke huis soek in Belgie en ek het onsettende heimwee na Europa, veral Holland en Duitsland en die goeie tye in Belgie. Ek wens ek kon in Willem se tas inpas en saam gaan maar my eindeksamens is om die draai...en ek moet nou vir hulle werk. Dink aan jou though Willem!

Liefdetjies aan almal wat kyk...lyk my ek het nou die just of things.
Anny

Kyk,evidence dat ek weer kan regkom-met hulp!


Ek kon toe...'n jaar terug en wel....tadaaaaaaaa...ekt kan dit weer regkry. PC werk is soos perdry. Ek sal paar keer afval, maar mens moet dadelik weer opklim en die vrees oorkom...want aanhouer wen! Jipeeeeeeeeee. Willempie, jou doring! Lekker naweek hou terwyl ek nou wragtag gaan swot en ophou kuier op die page!

Not for lack of trying...se ek


HELP Willempie...dalk kry ek wel nog nie dekselse foto's op.... Dis hoe julle op Ko-ass gelyk het...mean team...

Friday, September 01, 2006

Eerste edited probeerslag


Dis wat Holland aan 'n mens doen-en as hierdie werk, dan dink ek sal ek moet onderhandel aan die voorwaardes wat my leermeester van die internet aan my gemaak het.;)

Wednesday, August 30, 2006

My favourite cheer-up lekker-lag grappie

“SICK LEAVE”

Dear meneer Martin,

Jy is my foreman, en jy het yours truly – Philemon Nxane instructions gegee om ‘n honderd bakstene post haste van die first floor na die ground floor te transport.

Nou ekke het gevat die bucket en mat ‘n tou wat loop deur die pulley op die second floor ek het getrek die bucket op tot lapa side die first floor window en toe ekke het vasgemaak die tou aan die grond.

Nou ekke het gelaai die honderd bakstene deur die venster in die bucket en toe ekke het afgeloop na die ground en het losgemaak die tou.

Nou die bucket het geweeg banja meer as ekke Philemon, but not wishing to damage the companies goods ekke het vasgehou die tou.

Nou die bucket het afgekom at one helluva speed en Philemon hy gaan op at the same speed en halfway down the two meet. Nou die bucket hy slat vir my one time for better or worse, maar wat hou is Philemon en soos die bucket hy verder val so ekke gaan verder op tot my arms entangle word in die pulley.

At the same time the bucket slat die grond met such a great velocity dat die bottom van die bucket skoon uitbreek, en die bakstene scatter all over the place.

Nou ekke, Philemon weeg swaarder as die bucket en soos ekke gaan af die bucket hy gaan op – one more time die bucket hy slat my outa my skull en toe ek val en ek val tot op die stukkende bakstene hau to much pain!

More or less daai time ekke moes leave of my senses gevat het, want soos ekke sit vol pain tussen die bakstene ekke los die tou.

Nou die bucket hy weeg swaarder as die tou en soos die bucket hy kom af hy crash ou Philemon en condemn alles wat toe all right was.

I respectfully request sick leave.

Yours sincerely,

Philemon Nxane